حافظه انسان در کوتاه مدت قابل اعتماد است؟
به گزارش تور تایلند، حافظه براساس چیزی که انتظار داریم ببینیم، درست از زمان شکل گیری نخستین رد خاطره پدید می آید.
مطالعه های پیشین نشان داد که درک افراد از محیط اطرافشان بر اساس انتظارهایشان شکل می گیرد که می تواند به توهم منجر گردد.
این پژوهش نشان داد که خاطرات بلندمدت افراد طبق انتظارهایشان شکل می گیرد و گاهی اوقات به ایجاد خاطرات اشتباه منجر می گردد.
به گفته دانشمندان، از جمله دانشمندان دانشگاه آمستردام هلند، به طور کلی فرض بر این است که حافظه کوتاه مدتی که از ادراک تنها یک یا دو ثانیه پیش شکل گرفته است، تصویری دقیق از محیط پیرامون به ما نشان می دهد.
در مطالعه ای تازه که روز چهارشنبه در نشریه پلوس (PLOS) منتشر شد، پژوهشگران دریافتند ادراک بشر حتی در مقیاس های زمانی کوتاه هم تحت تاثیر انتظار های درونی تغییر می نماید.
این پژوهش نشان داد افراد می توانند در یک بازه زمانی کوتاه یک یا دو ثانیه ای، از یک توصیف قابل اعتماد از چیزی که واقعا هست، به گزارشی اشتباه و مطمئن از چیزی که انتظار دارند باشد، برسند.
به گفته دانشمندان، به علت توهم های حافظه کوتاه مدت، نمی توان به حافظه بشر، حتی در چنین مقیاس های زمانی کوتاهی، اعتماد کامل داشت.
در این مطالعه آمده است، وقت هایی که از دنیا زیاد توقع داریم، حافظه ممکن است حتی ظرف چندثانیه کم رنگ گردد و جای اطلاعات محوشده را با انتظارات [برای]آن ها پر کند.
پژوهشی که پیش تر انجام شد و در آن، افراد طی زمانی کوتاه حرفی را به صورت تصویر آینه ای آن دیدند، اما گزارش دادند که آن را در جهت درستش دیده اند، وجود چنین توهمی را تایید کرد، اما، چون شکل را درست ندیدند، احتمال گمراه کننده بودن این مطالعه وجود داشت.
در مطالعه تازه، دانشمندان برای آنالیز این موضوع چهار آزمون انجام دادند.
در آزمون نخست، شرکت کنندگان برای اطمینان از اینکه می توانند وظایف اولیه حافظه بصری را انجام دهند، آزمایش شدند و سپس دایره ای با شش یا هشت حرف به آن ها نشان دادند که تصویر یک یا دو حرف آینه ای بود.
سپس یک دایره از حروف دیگر به آن ها نشان دادند که باید آن ها را فراموش می کردند تا به این ترتیب تمرکزشان از دایره حروف اول کم گردد.
بعد از آن، باید یک شکل هدف را از لیست گزینه ها که در مکانی خاص در دایره اول قرار داشت، انتخاب و اندازه اطمینانشان از این انتخاب را ارزیابی می کردند.
پژوهشگران دریافتند که شرکت کنندگان همیشه بااطمینان می گویند که حرف آینه ای را به شکل اصلی آن دیده اند.
به گفته آن ها، این اشتباه شرکت کنندگان ناشی از دانش پیشین آن ها از حروف الفبا است که انتظارات، آن ها را شکل می دهد نه شباهت شکلی حروف.
پژوهشگران در این مطالعه نوشتند: گویا این توهم های حافظه نتیجه دانش دنیای است نه شباهت های بصری.
آزمون های دیگر نیز نشان داد که خاطرات توهمی حروف شبه به واقعی بیشتر از خاطرات توهمی واقعی به شبه است.
جمع بندی این نتایج نشان می دهد که دانش دنیای ما حافظه را شکل می دهد؛ حتی زمانی که خاطرات، تازه شکل گرفته اند.
این یافته ها نشان داد که خاطره توهمی حتی در زمانی بسیار کوتاه که محرک دیداری از دید خارج می گردد، نیز پدیدار می گردد و همین گویای این مطلب است که حتی تازه ترین خاطرات افراد نیز مستعد تبدیل شدن به خاطرات توهمی اند.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدند: این نتایج نشان می دهد که دانش های پیشین ما نه تنها به هنگام ادراک بلکه در [شکل گیری]حافظه نیز نقشی مهم ایفا می نماید.
آن ها گفتند: حافظه بر اساس چیزی که انتظار داریم ببینیم، درست از زمان شکل گیری نخستین رد خاطره پدید می آید.
منبع: ایندیپندنت
منبع: فرارو