آلرت: شمالی ترین سکونتگاه انسان در کره زمین
به گزارش تور تایلند، سکونت در منطقه ها جغرافیایی دورافتاده با چالش ها و تجربه های متفاوتی همراه است. در کنار ما باشید تا با سفر به شمالی ترین سکونت گاه انسان با یکی از این نقاط دورافتاده آشنا شویم.
آشنایی با مکان های دورافتاده ای که محل سکونت گروهی از انسان ها است تجربه ای لذت بخش است که ما را تشویق می نماید تا با سفر به این نقاط زمین، دست به ماجراجویی بزنیم و با محیط های تازه ای روبه رو شویم. در ادامه این مقاله قصد داریم تا شما را در یک سفر کوتاه به یکی از این منطقه ها دورافتاده در نزدیک قطب شمال ببریم. در این سفر با خبرنگاران همراه شوید.
در منطقه کیکیکتاآلوک (The Qikiqtaaluk Region) نوناووت (Nunavut) یکی از قلمروهای وابسته کانادا سکونت گاه کوچکی به نام آلرت (Alert) واقع شده است. موقعیت جغرافیایی این سکونت گاه نشان دهنده بالاترین عرض جغرافیایی است که انسان پیروز شده است به صورت دائم در آن سکونت گزیند.
فاصله آلرت با مرکز قطب شمال تنها 817 کیلومتر است. در اصل پیدایش این سکونت گاه مرهون یک ایستگاه هواشناسی است که دولت کانادا در سال 1950 در این منطقه مستقر کرد. زمین این منطقه در بیشتر روزهای سال با یک لایه منجمد از یخ و برف پوشیده شده است. به همین دلیل گیاهان بسیار اندکی در اینجا می رویند و جانوران این منطقه نیز بسیار اندک است.
آب وهوای آلرت سرد بری است؛ یعنی در طول بخش عمده سال با هوایی بسیار سرد و خشک در این منطقه روبه رو هستیم. به خاطر نزدیکی به قطب شمال، آب وهوای این منطقه تحت تاثیر هوای سرد اقیانوس منجمد شمالی واقع شده است.
مقدار بارش سالانه در آلرت بسیار پایین تر از سطح میانه دنیای است و به ندرت در طول یک سال از 154 میلی متر بالاتر می رود.
طبق بعضی گزارش ها، جمعیت ثابت این منطقه کمتر از 10 نفر است؛ اما در طول سال، جمعیت غیر دائمی آن به بیش از 200 نفر می رسد. در سال های اخیر به دلیل استقرار متخصصان آب وهواشناسی، بازدید فصلی اقلیم شناسان، زمین شناسان، متخصصان اقیانوس شناس، جانورشناسان، فعالیت نیروهای نظامی کانادا و بعلاوه ورود گردشگران، همواره جمعیت قابل توجهی در آلرت سکونت داشته اند.
در سال های اخیر با رفت وآمدهای مکرر این افراد به این منطقه، معروفیت آلرت بسیار زیاد شده است و رفته رفته این محل را به یکی از مقاصد گردشگری قطبی در کانادا و آمریکا تبدیل نموده است.
بسکمک از بازدیدنمایندگان برای آشنایی با محیط طبیعی بکر، نزدیکی به قطب شمال، مشاهده حیوانات بومی و بعلاوه تماشای شفق قطبی به آلرت سفر می نمایند.
مهم ترین راه دسترسی به آلرت به وسیله فرودگاهی است که روی پهنه های پوشیده از یخ و برف این منطقه ایجاد شده است. به همین دلیل علاوه بر بازدید از طبیعت قطبی این منطقه، گردشگران فرصت آن را خواهند یافت تا جزو معدود افرادی باشند که با هواپیما، روی زمین های پوشیده از یخ و برف فرود می آیند.
نکته جالب در خصوص سفر هوایی به این منطقه آن است که مسافران می توانند سفر خاطره انگیز خود را به آلرت با هواپیماهای غول پیکر هرکولس 130 شروع نمایند.
بازدیدنمایندگان آلرت می توانند با آسودگی زیادی زندگی در نزدیک مرکز قطب شمال را تجربه نمایند؛ چراکه امکانات پزشکی اضطراری در آن وجود دارد و همواره می توانند به کمک امکانات ارتباطی پیشرفته آن، با سایر نقاط دنیا به برقراری ارتباط بپردازند.
کسانی که به آلرت سفر می نمایند فرصت آن را می یابند تا از همراهی و صحبت با دانشمندانی که در این منطقه استقرار دارند نهایت استفاده را ببرند و هم زمان با استفاده از خودروهای برف نورد یا سورتمه های برفی، به گشت وگذار در طبیعت وحشی و پوشیده از برف و یخ این منطقه بپردازند.
اگر در فصل گرم سال به آلرت سفر کنید، فرصت آن را خواهید یافت تا از نزدیک، معدود گیاهانی را که در یکی از سردترین نقاط کره زمین می روید، با چشم خود ببینید و از تابستان کوتاه آن نهایت لذت را ببرید.
یکی از جاذبه های گردشگری دیگر در آلرت مربوط به بنای یادبودی است که برای قربانیان سقوط هواپیمای هرکولس 130 در 30 اکتبر 1991 در 16 کیلومتری جنوب آلرت برپا شده است. در این حادثه 5 نفر جان خود را از دست دادند. کسانی که به آلرت سفر می نمایند، اگر در طول سفر فرصت یابند، از این یادبود بازدید می نمایند تا خاطره قربانیان آن حادثه را زنده نمایند.
منبع: کجارو / webcitation.org / utpjournals.press