رنجدیده مثل روستاییان زرده

به گزارش تور تایلند، فرحناز چراغی - کرمانشاه- خبرنگار:روستای زرده و مردمانش سال هاست که رنگ خوشبختی را ندیده اند.

رنجدیده مثل روستاییان زرده

عوارض بمباران شیمیایی سال 67، زلزله آبان 96 و این روزها مسائل ساخت وساز پس از زلزله و کمبودها این مردم را رنجیده تر از پیش کرده است. روستای زرده از توابع شهرستان دالاهو در 40 کیلومتری شهر کرندغرب و در 140 کیلومتری غرب شهر کرمانشاه واقع شده است و براساس آمار اکنون هزار و 500 نفر جمعیت دارد که به گفته اهالی حدود هزار و 500 نفر نیز از این روستا مهاجرت کرده اند. پس از زلزله 7/3 ریشتری آبان سال96 قرار بر این شد روستای زرده چند کیلومتر دورتر از محل فعلی آن ساخته گردد. قسمتی از روستای زرده به علت همجواری با ارتفاعات کوهستان شاه نشین، همچنان از ناحیه مناطق مشرف بر آن مورد تهدید ریزش کوه قرار گرفته است، لذا تصمیم به جابه جایی آن گرفته شده است. بر اثر این موضوع دودستگی بین مردم به وجود آمده است.

عده ای مخالفند و تعدادی با این قرار موافقت کرده اند و برای ساخت وساز پا پیش نهاده اند. عده ای هم که مخالف جابه جایی و رفتن هستند در محل قبلی ماندگار شده اند. با وجود تعهد سازمان مسکن و شهرسازی برای تامین آب و زیرساخت ها اما حالا با گذشت 2 سال از زلزله ساکنان محل جدید نه آب دارند و نه برق. در زلزله آبان 96 روستای زرده تلفات انسانی نداشت، اما به گفته اهالی 150 واحد مسکونی آن تخریب شد. زرده نماد مظلومیت مردم بی دفاعی است که سال 67 آماج بمباران شیمیایی قرار گرفتند و 277 نفر از اهالی این روستا در آن بمباران شهید شدند.

  • کمبودهای روستای جدید

عیسی حیدری از اهالی روستای زرده با بیان این که روستای جدید زرده آب و برق ندارد، می گوید: چند خانوار در محل روستای قدیمی خانه ساخته اند و 26 خانوار نیز در روستای جدید خانه احداث کرده اند. وی ادامه می دهد: در روستای قدیمی جز 3 خانوار که مشکل دارند، همه خانه ها ساخته شده اند. حیدری که به نمایندگی از مردم روستای زرده صحبت می کند، می افزاید: من خود از بانیان جابه جایی روستا بودم اما به دلیل این که سازمان مسکن و شهرسازی قرار بود بعد جابه جایی به هر خانوار 300 متر زمین بدهد، اما نداد، پشیمان شدم. این سازمان به هر خانوار در روستای جدید 200 متر زمین برای زندگی خانوار و دام و... داد که کافی نیست. من در روستای قدیمی 520 متر زیربنا با سند است.

حیدری اضافه می کند: دلیل کار سازمان مسکن و شهرسازی افزایش متقاضی اعلام شده است. همچنین غیر از اهالی روستای قدیمی از شهرهایی چون تهران برای روستای جدید تقاضا داده اند. این سازمان از هر متقاضی و خانوار جدید 2 تا 3/5 میلیون گرفت که قانونی هم نبود؛ مالک زمین، زمین های خوب را فروخت. وی ادامه می دهد: در حال حاضر جز چند خانوار در هر دو روستا، همه تقریبا خانه های خود را ساخته اند، اما ساکن نشده اند؛ چون روستای جدید آب و برق ندارد. سازمان مسکن و شهرسازی می خواهد از روستای قدیمی زرده آب برای روستای جدید بکشد که ما اجازه این کار را نمی دهیم، چراکه منبع آب روستای قدیمی جوابگوی نیاز اهالی خود روستای قدیمی هم نیست و لوله کشی آن به سال 56 بازمی گردد که همگی فرسوده است. باید برای این روستا نیز چاه و منبع جدید احداث گردد.

حیدری در ادامه با اشاره به این که گلایه های ما از مسئولان زیاد است، می گوید: ما 8 سال جنگ را همپای مردم این مرز و بوم زیر موشک و بمب بودیم. حال در همه روستاها امکانات زندگی فراهم است، اما در روستای زرده مشکل بسیار است. جاده کشی، جدول بندی و... هنوز درست انجام نشده است. مگر ما جزو این مملکت نیستیم که این قدر مورد بی توجهی قرار گرفته ایم؟ چرا تمام امکانات در روستاهای دیگر است و در اختیار روستاییان قرار گرفته است، اما ما محرومیم؟ من 30 میلیون تومان آهن و مصالح برای ساخت وساز خریده ام، اما هنوز نتوانسته ام خانه ام را بسازم. خیلی از خانه های روستا نیز هنوز آواربرداری نشده اند. به همه روستاها وام 10 میلیون تومانی معیشتی داده شد، اما به اهالی روستای زرده نه، چرا؟

وی می افزاید: زمین در نظر گرفته شده برای جابه جایی اهالی، متعلق به شخصی بود که آن را به بنیاد مسکن فروخته بود. استانداری و فرماندار شهرستان دالاهو و بنیاد مسکن این منطقه اعلام حمایت کردند، اما چند وقت پیش گفته شد استانداری اعلام کرده اهالی سر جای خودشان بمانند. مسئولان ظاهرا نمی دانند که چقدر زندگی در روستای پایین سخت است. ما حتی به دلیل راستا سخت روستا نمی توانیم آجر و شن به سمت روستایمان ببریم. حیدری ادامه می دهد: من کارم را نیمه کاره رها کرده ام و باید همه چیز را به دلیل ناتوانی مالی بگذارم همان طور بماند.

  • ابراز رضایت از روند بازسازی ها

دهیار روستای زرده با ابراز رضایت از روند بازسازی ها در منطقه می گوید: عمر سیستم لوله کشی و منبع آب روستا به دهه 50 بازمی گردد و فرسوده است و با توجه به افزایش جمعیت روستا تعویض و تغذیه نشده است. این آب با کوچک ترین بارندگی گل آلود و غیرقابل شرب می گردد. کرم ویسی ادامه می دهد: جاده خراب نیز دیگر مشکل اساسی مردم روستاست. با وجود این که 3 بار استاندار از این روستا بازدید کرده و قول ساماندهی آن را داده است اما تا امروز هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است. وی با تایید این که روستای جدید زرده که به شهرک جدید معروف است، هنوز آب و برق ندارد، اضافه می کند: ساخت وسازهای شهرک جدید هنوز به اتمام نرسیده و دولت دراین باره کوتاهی نکرده است. دولت قول داده که در پایان کار ساخت وسازها آب و برق روستا را وصل کند.

دهیار روستای زرده اضافه می کند: زرده خانه بهداشت دارد و مدرسه تا مقطع متوسطه دوم نیز در روستا فعال است. وی به دودستگی میان مردم برای انتقال زرده پایین به ابتدای روستا اشاره می کند و می افزاید: این روستا هزار و 500 نفر جمعیت با 360 خانوار دارد که از این تعداد حدود 12 خانوار به شهرک جدید انتقال داده شده اند و بیشتر اهالی در روستای قدیمی هستند.

این دودستگی باعث شده مردم روستا اجازه انتقال آب را به شهرک ندهند، چراکه شهرک در سرازیری و شیب قرار گرفته است و اگر شاه لوله به منبع آب روستا وصل گردد، آبی برای اهالی روستای قدیمی باقی نمی ماند. بنیاد مسکن قرار بود در آن زمان چاه برای شهرک بزند یا از ریجاب برای این شهرک آب بکشد که این کار را نکرد و اهالی نیز اجازه نمی دهند شاه لوله به منبع آب روستا وصل گردد. وی شغل اغلب مردم را کشاورزی و دامداری عنوان می کند و می گوید: در سال های اخیر باغ های زیتون نیز در این منطقه توسعه پیدا کرده است. انجیر و گردو هم دیگر محصول باغی روستاست که رضایت اهالی را به دنبال دارد.

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 26 اسفند 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: tour-thailand.ir شناسه مطلب: 776

به "رنجدیده مثل روستاییان زرده" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "رنجدیده مثل روستاییان زرده"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید