زمستان در مرکز؛ گزینه هایی برای گردش تهران نشین ها در فصل سرما - تور تایلند

فصل زمستان، با همه سوز و سرمایش، از زیباترین و مفرح ترین فصل ها است؛ برای خودش حال و هوایی دارد بی همتا. استان تهران در این فصل به دلیل کوهپایه ای بودنش مکان های دیدنی بسیاری دارد؛ از پیست های اسکی تهران چون توچال تا روستاهای اطراف تهران مثل لواسان و حتی همین پارک های داخل شهر که زیبایی هایشان در زمستان دو چندان می گردد.

گشت و گذار زمستانی در تهران، امکان دلپذیری است که نمی توان آن را نادیده گرفت و تجربه آن خاطره های خوبی برای شما به جا می گذارد. جدای از مکان های سرگرمیی و بوستان های برف گرفته، قدم زدن در خود شهر در روزهای برفی نیز حال و هوایی خاص دارد. پس همین امروز شال و کلاه کنید و راهی یکی از مقاصد گردشگری زمستانی استان تهران شوید؛ لازم نیست خیلی نیز دور شوید، مثلاً یکی از همین بوستان های نزدیک محل زندگی تان نیز مقصد خوبی است.

کجا بگردیم؟

اسکی: از مهم ترین و مهیج ترین ورزش ها و سرگرمیات زمستانی، اسکی است. برای اسکی در تهران می توانید سری به یکی از این سه پیست بزنید:

آبعلی: اینجا، نیز می توانید اسکی و برف بازی کنید، نیز سوار تله اسکی های آن شوید و به بلندترین نقطه های برفی و زیبای پیست بروید و نیز خانوادگی سوار سورتمه بزرگ شوید. آبعلی دارای یک تله کابین، پنج تله اسکی بشقابی و سی و سه تله اسکی چکشی است، که به سی و سه بخش پیست شرکت نفت، پیست های خصوصی و پیست تربیت بدنی تقسیم می گردد. ارتفاع بالاترین نقطه آن از سطح دریا 2650 متر و پایین ترین نقطه آن 2400 متر است. برای آموزش اسکی نیز می توانید سراغ مدرسه اسکی بروید. هتل تاریخی آبعلی که تخریب شده ولی چند آلاچیق برای استراحت و خوردن غذا در پیست وجود دارد.

برای رسیدن به این پیست باید وارد جاده هراز شوید و حدود 57 کیلومتر برانید. شهرهای بومهن، رودهن و آبعلی را که رد کنید به پیست می رسید. در حقیقت پیست نرسیده به امامزاده هاشم (ع) و در سمت راست جاده قرار گرفته است.

در کنار پیست، برای پارک اتومبیل پارکینگ بزرگی قرار گرفته است. هر چند در روزهای تعطیل ظرفیت آن تکمیل و مجبور هستید اتومبیل خود را کنار جاده پارک کنید.

توچال: اگر می خواهید مرتفع ترین هتل استان تهران را ببینید، حتماً به پیست توچال بروید. اینجا غیر از برف بازی و اسکی می توانید سوار تله کابین 15 کیلومتری آن شوید و چشم انداز ها را دیدن کنید.

این پیست که از پایین قله توچال (3850 متر) آغاز شده و در هتل توچال (3550 متر) خاتمه می پذیرد، دارای یک دستگاه تله سیژ (دوپل مایر) و یک دستگاه تله اسکی است. درازای پیست 1200 متر است. با توجه به بلندای پیست اسکی ایستگاه هفتم (بیش از 3500 متر از سطح دریا)، این پیست به همراه پیست اسکی آلوارس در استان اردبیل، نخستین پیست های اسکی برف گیر کشور هستند که بیش از هشت ماه در سال قابل بهره برداری است.

مبتدیانی که اسکی بلد نیستند می توانند به مدرسه اسکی ایستگاه هفتم مراجعه نموده و مربی بگیرند، مدرسه اسکی توچال تحت مدیریت محمد نظر معروف به عمو نظر است که از پیشکسوتان اسکی و کوهنوردی است. او کسی است که در سال 1352 برای نخستین بار دیواره آزاد کوه را در ارتفاع 4 هزار متری برای صخره نوردان باز نموده است.

ساعت کاری مدرسه هر روز به غیر از یکشنبه ها از ساعت 8:30 صبح تا 3 عصر است. بعد از تعطیلی، پیست کوبی می نمایند تا خط اسکی ها و چاله های به وجود آمده رفع شوند.

ایستگاه هفتم شامل سه پیست اسکی است که دو تای آن ها فعال است؛ پیست پوما از ایستگاه هفتم تا هتل توچال 1100 متر و پیست دوپرمایر که از قله تا هتل توچال 1600 متر فاصله دارند. هر دو دارای دستگاه تله سی یژ مجزا هستند و میزبان مسابقات بین المللی نیز می شوند.

در حال حاضر ایستگاه هفت تله کابین توچال در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران می گردد. این پیست امکانات رفاهی ای همانند یک هتل و دو رستوران دارد.

فدراسیون دنیای به پیست توچال عنوان بین المللی داده و تابه حال چندین دوره مسابقه بین المللی اسنوبرد با حضور قهرمانان دنیا و المپیک در آن برگزار شده است.

نکته ای که باید به آن توجه کنید، این است که اگر بچه زیر 9 سال دارید، به هیچ وجه او را با خود به این ارتفاع نیاورید. چراکه باعث ناهنجاری های مغزی آینده برای او می گردد.

در سال 2003 هتلی به نام توچال در ایستگاه هفتم تله کابین توچال تکمیل و راه اندازی شد. نمای این هتل از چوب بوده و به دامنه شمالی توچال و دامنه جنوبی البرز مرکزی و قلل کلون بستک و خلنو، اشراف دارد.

اگر اسکی یا اسنوبرد دارید، رفتن به هتل توچال کار زیاد سختی نیست؛ در غیر این صورت می توانید از تله سیژ نیز بهره ببرید. باید حواس تان باشد که چطور روی جایگاه چوبی آن بنشینید که پاهایتان ضربه نبیند. برای پیاده شدن نیز باید به منتهاالیه سمت راست یا چپ جایگاه بروید و پیاده شوید. اگر نیز تنهایی نمی توانید، یکی از متصدیان تله سیژ به شما برای پیاده شدن یاری می نماید.

از دیگر امکانات این پیست می توان به زمین های تنیس، تیر و کمان، پینت بال و راستا پیاده روی به طول دو کیلومتر اشاره نمود. برای رسیدن به پیست باید به منطقه شمیرانات بروید و از بزرگراه شهید چمران به ولنجک برسید و در خاتمه خیابان ولنجک به پیست برسید.

پیست اسکی شمشک: این پیست زیبا که از سال 1337 تا الان پذیرای گردشگران زمستانی است، چشم انداز ها برفی مجذوب کننده و مکان های اسکی خوبی دارد. پیست شمشک که یکی از دو پیست لواسانات است، تقریباً نیز سن پیست دیزین است، هرچند که به مقدار آن مجهز نیست. در روزهای برفی که راستا جاده بالا به دیزین بسته است، می توانید به این پیست بروید. ضمن آنکه زمان دسترسی به آنجا حدود 30 دقیقه کمتر و قیمت ورودی اش نیز پایین تر است. شمشک دو پیست اصلی آفتاب و مهتاب دارد و بیشتر شهرتش نیز مدیون این دو پیست و شیب زیاد آن دو است که به دیواره شمشک معروف هستند. البته شمشک غیر از این ها، یک پیست اسکی مبتدی نیز دارد. شمشک، یک پیست شبانه نیز دارد که از ساعت 7 تا 10 شب کار می نماید و مناسب اسکی بازانی است که شب در هتل شمشک می مانند. این پیست نیز، دو خط بالابر تله سیژ و دو خط بالابر بشقابی، چندین بوفه، مدرسه اسکی، اورژانس و مغازه های اجاره وسایل اسکی دارد. البته حواستان باشد که پیست شمشک، پارکینگ اختصاصی ندارد.

به غیر از این ها می توانید روی امکاناتی مثل تله سیژ و تله اسکی های بشقابی و چکشی نیز حساب کنید و حسابی خوش بگذرانید. چند هتل و غذاخوری نیز از دیگر ویژگی های پیست است. این پیست در 57 کیلومتری شمال شرقی تهران و در روستای شمشک واقع شده است. برای رسیدن به روستا نیز باید امتداد روستای فشم به میگون را در کنید.

پیست دربندسر: دربندسر، پیست دیگر لواسان است. این پیست برخلاف پیست های قبلی خصوصی است و با آنکه کوچک است، اما از پیست شمشک مجهزتر است؛ دو خط بالابر تله سیژ سریع دارد که یکی از آن ها، تنها تله سیژ چهار نفره ایران است.

در اینجا، یک پیست کوچک مبتدی نیز وجود دارد که شیب آن مناسب کسانی است که برای اولین بار اسکی می نمایند.دربندسر مدرسه اسکی، سه غذاخوری، اورژانس، سرویس های بهداشتی، مغازه های اجاره اسکی و پارکینگ اختصاصی دارد. برای رسیدن به پیست دربندسر نیز مثل پیست شمشک، باید وارد جاده لواسان- فشم شوید تا در نهایت به دربندسر برسید.

پیست دیزین: اگر قصد دارید به ورزش اسکی بپردازید تقریباً از اوایل آذر ماه تا اواخر اردیبهشت ماه می توانید به پیست دیزین بروید و این منطقه را سپیدپوش ببینید. شاید بتوان گفت پیست دیزین بزرگ ترین و مجهزترین پیست اسکی ایران است. این پیست که از اواخر دهه 40 کارش را آغاز نموده، بسیار مرتفع است. ارتفاع پایین ترین نقطه این پیست که پارکینگ و هتل در آن واقع شده است، روستای گاجره با حدود دو هزار و 600 متر و بالاترین نقطه آن نیز؛ قله سی چال حدود سه هزار و 600 متر است. به دلیل وسعت این پیست، در نقاط مختلف آن از پارکینگ پایین گرفته تا قله غذاخوری های فراوانی واقع شده است که معروف ترینشان غذاخوری زنجیره ای نیم قله است.

پیست دیزین بزرگ ترین و مجهزترین پیست اسکی ایران است.

این پیست بخش های مختلفی نظیر پیست اسنوپارک، پیست مبتدی، تله سیژ قله و … دارد و با وجود دو هتل و رستوران های متعدد، توانسته لقب مجهزترین پیست را به خود اختصاص دهد.

در پایین پیست نیز مدرسه اسکی، دو هتل، اورژانس، سرویس های بهداشتی، خانه های اجاره ای و همین طور فروشگاه های اجاره لوازم اسکی قرار دارند. این پیست دو پارکینگ اختصاصی نیز دارد؛ یکی در بالای پیست برای کسانی که از جاده فشم و لواسان آمده اند و دیگری در پایین پیست برای مسافران جاده چالوس و ولایت رود.

البته در طول تابستان، اسکی روی چمن نیز در این پیست امکان پذیر است. پیست اسکی روی چمن دیزین 650 متر طول دارد. همه ساله در این منطقه مسابقات دنیای اسکی روی چمن برگزار می گردد. نیز زمان، در منطقه ها دیگر دیزین از جمله منطقه پیست چمن، امکان فعالیت هایی از قبیل دوچرخه سواری کوهستانی، تیراندازی با کمان، کایت سواری و غیره موجود است و گردشگران از باغ گل و گونه های نادر گیاهان کوهستانی بازدید می نمایند.

از دو راستا می توانید به پیست برسید. می توانید از کیلومتر هشتاد جاده چالوس، بعد از هتل گچسر، سه راهی دیزین به سمت گاجره را ادامه دهید و به پیست برسید یا از جاده لشگرک به سمت شمشک بروید و 12 کیلومتر پس از شمشک به مجموعه بین المللی اسکی دیزین برسید. ساعت کار پیست، هشت صبح تا چهار بعد از ظهر است.

روستاگردی: روستاهای اطراف تهران در زمستان بسیار دیدنی هستند. مخصوصاً منطقه لواسان که حسابی سرد و برفی است و روستاهای زیبایی نیز دارد.

لواسان بزرگ: این روستا یکی از روستاهای بخش لواسانات شهرستان شمیرانات است. هوای مطبوع و چشم انداز برفی باغ های بی شمار روستا جان می دهد برای زمستان گردی در خارج از شهر تهران. شکرآب یکی از روستاهای زیبای لواسان است و یک آبشار دیدنی به همین نام آبشار شکرآب دارد. چشم انداز خود آبشار همراه با چشم انداز ها راستا رسیدن به آن که شامل رودخانه و کوه های مرتفع و باغ های میوه می گردد از جاذبه های روستا است. برای رسیدن به این روستا باید به وسیله جاده لشگرک و در چهار کیلومتری فشم به یک دوراهی برسید. راستا سمت چپ به اوشان، باغ گل، ایگل، آهار و شکرآب منتهی می گردد.

افجه نیز یکی دیگر از روستاهای شناخته شده منطقه است، در ناحیه ای کوهستانی و سردسیر که در بیشتر روزهای زمستان پوشیده از برف است. چشم انداز باغ ها و آبشارهای زیبایش آن نیز در زمستان دیدنی است. ضمناً دشت هویج نیز یکی از معروف ترین گردشگاه های طبیعی این روستا است. برای رسیدن به روستا باید پس از در 25 کیلومتر از تهران به لشگرک برسید. در ابتدای راه، راستا به دو شاخه می گردد که جاده آسفالت سمت راست شما را پس از در پنج کیلومتر به گلندوک در مرکز لواسان می رساند. از گلندوک هشت کیلومتر به سمت شمال شرقی بروید به روستای افجه خواهید رسید.

مراقب باشید

مهم ترین نکته برای آنکه گرفتار بهمن نشوید آن است که با احتیاط کامل و بدون صدا و ضربه های پا از نقاط بهمن گیر عبور کنید. ضمن آنکه در حد ممکن از این منطقه ها عبور نکنید.

• شیب های رو به خورشید: به دلیل تابش آفتاب در طول روز، برف های این بخش سست شده اند. بنابراین با کوچک ترین ضربه احتمال شکستگی و حرکت لایه های برف و ایجاد بهمن بالا می رود.
• شیب هایی که درخت، سنگ یا ناهمواری های کمی دارند: به دلیل نبود موانعی مثل درخت یا سنگ های بزرگ در راستا بهمن، احتمال وقوع بهمن در چنین منطقه های بالا است. ضمن آنکه در صورت وقوع، سرعت و تخریب بهمن در این منطقه ها بالاتر است و جایی نیز برای پناه گرفتن وجود ندارد.
• شیب های خیلی تند: هرچه شیب کوه بیشتر و برف روی آن نیز بیشتر باشد، احتمال وقوع بهمن به دلیل سنگینی لایه های برف نیز بیشتر است.
• دامنه های طولانی و عریض: هر قدر یک دامنه عریض تر و طولانی تر باشد، احتمال بهمن بیشتر است. ضمن آنکه در چنین منطقه های هنگام وقوع بهمن یافتن پناهگاه مناسب نیز سخت است.
• زمین هایی با خاک نرم: در این زمین ها، حتی اگر شیب زمین نیز کم باشد، احتمال وقوع بهمن بالا است. چون خاک سطحی سست است و برفی نیز که روی آن می نشیند، استحکامی ندارد. یکی از نشانه های سست بودن سطحی خاک منطقه آن است که اگر به دیواره های عمودی نگاه کنید، پای این دیواره ها خرده سنگ فراوان است.
• منطقه ها پوشیده از چمن یا گیاهان کوتاه: برف نشسته روی این گیاهان، لغزنده است و به راحتی حرکت می نماید.
• دهلیزهای کناری با شیب تند: تجمع انباشت چند لایه برف در طول زمان در این دهلیزها زیاد است و با رها شدن یکباره آن، خطر بالا می رود.

احتیاط در پیست اسکی

در پیست ها این نکات را رعایت کنید:

• در بیشتر پیست های ایران، امکانات اسکی فراوانی وجود ندارد و بنابراین گاهی برف بازان برای سرگرمی، سراغ تیوپ های بزرگ می فرایند. اگرچه که تیوپ سواری یک سرگرمی لذت بخش است، اما توصیه ما این است که به دلیل خطرات بالای این سرگرمی، در پیست ها تیوپ بازی نکنید. چون نه تنها جان خودتان که جان بقیه گردشگران را نیز به خطر می اندازید.
• با اعلام شرایط خاص در پیست های اسکی فوراً محل را ترک کنید. فقط در راستاهای معین شده اسکی کنید.
• در پیست های اسکی بزرگ، نقشه راستاهای اسکی را همراه خود داشته باشید.
• هنگام حرکت و توقف در راستاها به تابلوهای راهنما و برچسب ها حتماً توجه کنید.
• هنگام استارت زدن یا عبور از تقاطع ها، بالا و پایین راستا را نگاه کنید تا به کسی صدمه نزنید.
• از توقف در راستاهای کم عرض یا مکان های ناامن خودداری کنید. اگر در طول راستا اسکی روی زمین افتادید، سریع خود را به کناری بکشید.
• از نشستن و توقف در راستا اسکی بازان در پیست خودداری کنید.
• برای حفظ ایمنی بیشتر، هنگام استفاده از بالابرها از تکان دادن آن ها خودداری کنید.

گرم بمانید

• لباس اضافه گرم، جوراب اضافه و دستکش در مواقع خیس شدن لباس هایتان.
• پانچو برای مواقع بارش و جلوگیری از خیس شدن خودتان و وسایلتان.
• کبریت عایق شده با موم یا فندک و سوخت گرمایشی.
• چراغ قوه، یخ شکن و عینک آفتابی و گِتر.
• آجیل، کشمش و خرما که در زمان کم، انرژی بسیاری به شما می رسانند.
• کاور کوله تا مانع نفوذ آب به داخل کوله تان گردد.
• باتری شارژشده اضافه برای تقاضای یاری.

در صورتی که با خودرو سفر می کنید:

• زنجیر چرخ، جعبه آچار خودرو و تسمه دینام یدکی.
• نقشه راستا، تجهیزات چک شده خودرو، چراغ خطر و کپسول آتش نشانی.

عکس کاور از عبدالله حیدری