مردی که فردوسی را به ایتالیا برد - تور تایلند

برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید و از شهرهای زیبای رم، فلورانس و ونیز شهر روی آب دیدن کنید و بنای کولوسئوم را ببینید.

به گزارش خبرنگاران، بیستم آذرماه سالروز درگذشت ابوالحسن صدیقی - نقاش و مجسمه ساز نامی ایران - است. هنرمندی که به خاطر سال ها فعالیت در زمینه هنر مجسمه سازی و ساخت تندیس هایی از مشاهیر ایران، نام خود را در فهرست هنرمندان نامی این سرزمین برای همواره جاودانه نموده است.

شاید بسیاری از کسانی که هر روز از کنار مجسمه فردوسی در تهران، مجسمه امیرکبیر در پارک ملت، مجسمه نادرشاه در مشهد، مجسمه خیام در پارک لاله و بسیاری از آثار حجمی ماندگار دیگر می گذرند، ندانند که خالق آن ها ابوالحسن صدیقی است. مجسمه سازی آثارش نه تنها در ایران، بلکه در خارج از مرزها هم چشم عابران و رهگذران را خیره می نماید.

معروف ترین مجسمه ای که از صدیقی می شناسیم و بارها آن را در یکی از شلوغ ترین میدان های پایتخت دیده ایم، مجسمه فردوسی است. این مجسمه نزدیک به 60 سال است که در همین مکان با همان استواری پابرجا مانده و خاطره تصویری چند نسل شده است. مجسمه فردوسی امروز به یکی از نمادهای مهم شهر تهران تبدیل شده است. صدیقی ساخت این مجسمه را به پیشنهاد انجمن حفظ آثار و میراث ملی در سال 1337 شروع کرد و یک سال بعد، کار ساخت آن را به سرانجام رساند.

مجسمه فردوسی را 17 خردادماه 1338 در این میدان نصب کردند و حالا سال هاست که وسط یکی از میدان های مرکزی و شلوغ تهران پابرجاست.

مجسمه فردوسی تهران تنها اثر این هنرمند از این شاعر پرآوازه ای ایرانی نیست؛ مجسمه دیگری از فردوسی توسط صدیقی ساخته شده که در پارک ویلا بورگزه - یکی از پارک های شهر رم - نصب شده است.

این مجسمه که فردوسی را در حال نشسته بر پایه ای نشان می دهد، 185 سانتی متر ارتفاع دارد و از سنگ مرمر سفید ساخته شده است. نصب این مجسمه در کشوری که خود مهد مجسمه سازی است و هنرمندان بنامی مانند میکل آنژ و لئوناردو داوینچی دارد، نشان از هنرمندی مجسمه ساز ایرانی دارد که تمام کوشش خود را برای ارائهنمایشی بهتر از هنر ایران در جهان به کار برد.

گوستینوس آمبروزی - مجسمه ساز ایتالیایی - پس از دیدن مجسمه فردوسی در ویلا بورگزه ایتالیا گفته بود: جهان بداند، من خالق مجسمه فردوسی را میکل آنژ شرق شناختم. میکل آنژ بار دیگر در مشرق زمین به دنیا آمده است.

صدیقی به خاطر این مجسمه نشان عالی هنر ایتالیا را دریافت کرد.

ابوالحسن صدیقی، نقاش و مجسمه ساز ایرانی در سال 1273 در محله اودلاجان تهران به دنیا آمد. او پس از گذراندن دوران ابتدایی، به مدرسه آلیانس رفت و به تحصیل در رشته نقاشی پرداخت. او برای ادامه کار به کلاس های کمال الملک در مدرسه صنایع مستظرفه رفت و با هنرش، او را تحت تأثیر قرار داد. مدتی بعد صدیقی به مجسمه سازی علاقه مند شد و تصمیم گرفت آن را به صورت حرفه ای دنبال کند. پیش از صدیقی، هیچ استادی در این زمینه در ایران فعالیت ننموده بود.

او با سفر به اروپا پیروز شد مجسمه های ماندگاری از خود باقی بگذارد. مجسمه هایی که هنوز هم با گذشت سال ها جزو بهترین آثار حجمی ساخته شده از مشاهیر ایران هستند و شاید دیگر نتوان محل نصب آن ها را بدون وجودشان تصور کرد.

صدیقی در طول عمرش، بیش از 80 مجسمه ساخت و تابلوهای نقاشی بسیاری را از خود باقی گذاشت. مجسمه برنزی نادرشاه افشار در مشهد، مجسمه برنزی امیرکبیر در پارک ملت تهران، مجسمه مرمری ابوعلی سینا در میدان بوعلی همدان، مجسمه خیام در پارک لاله تهران، مجسمه یعقوب لیث صفاری در ورودی شهر دزفول و مجسمه مرمری سعدی در شیراز از معروف ترین آثار این هنرمند به شمار می فرایند.

صدیقی 20 آذرماه سال 1374 پس از یک عمر فعالیت هنری درگذشت.