یک کلیپ غیراخلاقی دلیل اخراج داور سابق لیگ برتر انگلیس - تور تایلند

برای دیدن بریتانیای کبیر با تور انگلیس همراه باشید. از شهرهای زیبایی همچون لندن و منچستر دیدن کنید، سوار چرخ فلک چشم لندن شوید و از تعطیلات حسابی لذت ببرید.

به گزارش خبرنگاران، بابی مدلی، داور سابق لیگ برتر فوتبال انگلیس اعتراف کرد به دلیل انتشار یک ویدئوی شرم آور با هدف شوخی با یکی از دوستانش از فهرست داوران لیگ جزیره کنار گذاشته شده است.

مدلی از ماه آگوست سال 2018 دیگر در لیگ برتر انگلیس قضاوت ننموده است. در ابتدا کمیته داور فوتبال انگلیس بیان کرد که دلیل این اتفاق جابجایی و سفر مدلی به نروژ است اما الان خود فاش نموده که دلیل کنار گذاشته شدن او، انتشار یک فیلم بوده که قرار بود تنها یکی از دوستانش آن را ببیند اما به دست کارفرمایانش رسید.

در ویدئویی که باعث اخراج مدلی شد، او یک فرد دارای ناتوانی حرکتی را مسخره می نماید که به همین دلیل او به کمیته انضباطی لیگ برتر احضار و در ادامه اخراج شد. مدلی گفت که این ویدئو را در پاسخ به گزارش انتقاد یک آمیز یک نشریه با عنوان بابی خال خالی که در آن نویسنده مطلب مارک هیسلی داور انگلیس را چاق شرمسار توصیف نموده بود، تهیه نموده است. در آن مطلب مارک هیسلی مدعی شده بود که اشتباهات بابی مدلی در امر قضاوت به خاطر اضافه وزن او است.

مدلی 34 ساله در مطلبی در فضای مجازی درباره این ویدئو نوشت: یک روز که در خودروی خود نشسته بود و گوشی ام را چک می کردم، یک نفر از مقابل خودرو من عبور کرد که دچار ناتوانی حرکتی بود. از گفتن مابقی ماجرا شرمسارم. من یک کلیپ 60 ثانیه ای گرفتم و در طول آن هیچ حرفی نزدم. این کار را در (نرم افزار) اسنپ چت انجام دادم که با آن تمام فیلم هایی که می خواهم نگه دارم را تهیه می کنم. در کنار این ویدئوی نوشتم:من سال جاری شانس پیروزی در مسابقه والدین را دارم. من کاملاً می پذیرم که کارم شرم آور بود. با این حال هدف من فقط یک شوخی با خودم بود.

طبق گفته مدلی، این ویدئو تحت عنوان یک پیغام خصوصی به یکی از دوستان مورد اعتمادش ارسال شده، صرفاً جنبه شوخی داشته و قرار نبود که شخص دیگری آن را ببیند. او اضافه نمود: وقتی فهمیدم که این ویدئو همه جا منتشر شده، جهان روی سرم آوار شد. الان بابت دریافت آن ویدئو پشیمانم. پشیمانم که آن را فرستادم هرچند می دانم که هدفم فقط یک شوخی بد بود. به هیچ عنوان قصد نداشتم کسی را شرمسار کنم. در عین حال که کاملاً اهمیت عواقب و مجازات های انضباطی چنین حرکتی را می دانم، باید بگویم که تا به امروز هنوز تصمیمی که در خصوص من اتخاذ شد شوکه ام می نماید. هرگز این تصمیم را نخواهم پذیرفت چون چنین مجازاتی برای من نه ضروری بود نه متناسب با اشتباهی که مرتکب شدم. این 18 ماه گذشته برای من تماماً عذاب روانی بوده است.