اتوبوس به جای سرویس مدرسه - تور تایلند

به گزارش خبرنگاران، همه ما اتوبوس های مدرسه را فقط در فیلم ها و کارتون های خارجی دیده ایم؛ اتوبوس های زردرنگ با ظاهری متفاوت. همان هایی که دماغه ای بزرگ دارند و هنوز که هنوز است هم در بسیاری از شهرهای دنیا، یکی از مهم ترین وسایل نقلیه ایمن برای رساندن دانش آموزان از خانه به مدرسه و برعکس هستند. اما واقعیت این است که به غیر از سرویس های مدرسه، چنین اتوبوس هایی که دانش آموزان را به مدرسه برسانند چندان در ایران فعال نبوده است؛ اتوبوس هایی که می تواند خیال خانواده ها را از لحاظ قیمت و ایمنی راحت کند. حالا شهرداری تهران در پی این است که اتوبوس مدرسه را در مرکز راه اندازی کند. البته که در شرایط فعلی با توجه به کمبودهای موجود، به کارگیری اتوبوس های مدرسه طبق استاندارد در تهران کاری بس سخت است اما شرکت واحد اتوبوسرانی در گام نخست، راه اندازی اتوبوس مدرسه در چند جهت را به شکل پایلوت در دستور کار قرار داده است.

در این گام، فرهنگسازی برای فعال شدن چنین اتوبوس هایی هم مدنظر است. به همین دلیل شهرداری تهران نخستین بار اقدام به مناسب سازی و راه اندازی تعدادی اتوبوس مدرسه نموده که به صورت پایلوت و به شکل محدود از مهرماه فعالیت خودشان را آغاز نموده اند. دو جهت اصلی اتوبوس مدرسه، شهرک قائم - پایانه تجریش و خیابان معلم - میدان بهارستان هستند. اتوبوس های مدرسه در بعضی خطوط داخلی شهرک هایی مانند اکباتان، دریا و احمدیه نیز رفت و آمد می نمایند.

اتوبوس مدرسه و کاهش ترافیک

به گزارش خبرنگاران، ظهور و فعالیت اتوبوس های مدرسه در دنیا به دهه 80 میلادی بر می گردد. بهرام نکاحی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران درخصوص اهمیت راه اندازی نخستین سرویس های اتوبوس مدرسه در ایران می گوید: سرویس ها و خودروهای شخصی، در ساعات بازگشایی و تعطیلی مدارس به سنگین شدن ترافیک دامن می زنند. این شیوه حمل ونقل دانش آموزی غیراز ترافیک عوارض دیگری هم در پی دارد که ازجمله می توان به موضوع ایمنی و ارتباطات دانش آموز، موضوعات فرهنگی و آموزشی و رفتاری و بسیاری دیگر از این موارد اشاره نمود. در این زمینه یک تجربه پیروز دنیای پیش روی ماست که اسکول باس

(School bus) یا اتوبوس مدرسه است. اما در تامین و تهیه اتوبوس مدرسه با ویژگی ها و استانداردهای لازم، ظرفیتی در تهران وجود ندارد. البته فراوری همیشه براساس احتیاج شکل می گیرد و ما تا به امروز در زمینه اتوبوس مدرسه احساس احتیاج ننموده بودیم و در نتیجه فکری هم برای آن نشده بود. سال جاری ما دیدیم که هیچ اتوبوس مدرسه ای وجود ندارد، پس از همین ناوگان موجود، تعدادی اتوبوس را تا آنجا که ممکن بود مناسب سازی کردیم.

آغاز با 30 دستگاه

برای آغاز کار اتوبوس مدرسه در تهران، 30دستگاه اتوبوس و مینی بوس مناسب سازی شده و از نظر شاسی و بدنه تقویت شده اند تا به صورت محدود و آزمایشی به دانش آموزان تهرانی خدمات ارائه نمایند. نکاحی در این رابطه می گوید: این اتوبوس ها به علائم و تجهیزات لازم و ضروری مجهز شده اند. این گام اول به شمار میرود. نگاه ما این است که جامعه را به موضوع حمل ونقل آموزی حساس کنیم. یعنی اولیا به جای اینکه آسایش خودشان را درنظر بگیرند که دانش آموز الزاما از مقابل درب منزل سوار خودرو گردد و لازم نباشد فرزندشان را تا یک جهتی همراهی نمایند، به این نکته توجه داشته باشند که با حضور دانش آموز در ایستگاه ویژه اتوبوس مدرسه از چه فواید و آثار مثبتی بهره مند می شوند. از این طریق دانش آموز یاد می گیرد که روی پای خودش بایستد، تحرک داشته باشد، وقت شناس باشد و چطور با دیگران همنشینی کند و ارتباط بگیرد و بسیار موارد دیگر از این دست. در واقع این جامعه و دانش آموزان هستند که باید موضوع اتوبوس مدرسه را مطالبه نمایند و بخواهند که این طرح در شهر اجرا گردد تا علاوه بر حل بخشی از مسائل ترافیکی، اثرات مثبت دیگری را هم برای دانش آموزان ببینیم. به گفته او علاوه بر اینها در اتوبوس های مدرسه حتی شرایط آموزشی هم فراهم است.

فرهنگسازی در کنار تامین زیرساخت ها

نکاحی در کنار تامین زیرساخت ها و سخت افزارهای مورد احتیاج، بحث فرهنگسازی در جامعه را هم یکی از ملزومات راه اندازی اتوبوس مدارس در شهر تهران عنوان می نماید و در شرح آن می گوید: در این زمینه جدا از بحث سخت افزاری و امکانات، بحث فرهنگی هم مطرح است. در کشورهای پیشرفته زمانی که اتوبوس مدرسه در جهتی تردد و توقف دارد، تمام خودروها باید ملاحظات لازم را نسبت به آن داشته باشند تا دانش آموزی در معرض تهدید احتمالی قرار نگیرد. حتی در جهتهای خلوت هم باید خودروها با یک فاصله مشخصی(30متر) نسبت به اتوبوس مدرسه توقف کامل داشته باشند. پس از اینکه اتوبوس کاملا راه افتاد، خودروهای سواری صبر می نمایند تا مطمئن شوند که دانش آموزی در حال عبور از عرض خیابان نباشد و پس از کسب اطمینان از این موضوع آغاز به حرکت می نمایند. اینها الگوهای استاندارد کشورهای پیشرفته و پیشگام است و ما به فراخور شرایط محلی خودمان قطعا باید این موارد را بومی سازی کنیم و از استانداردهای تعریف شده فراتر برویم. در این زمینه ضروری است آموزش و پرورش و دیگر دستگاه های متولی و بعلاوه اصحاب رسانه هم ورود جدی داشته باشند و این مطالبه گری را در جامعه ایجاد نمایند تا سرویس دانش آموزی را از شرایط موجود به آن شرایط مطلوب و استاندارد تغییر دهیم. هدف اولیه ما برای سال جاری رسیدن به این نقطه است وگرنه یقین داریم که این 30دستگاه جوابگوی احتیاج مدارس و دانش آموزان نیست.

خدمات دهی درخواست آموزش و پرورش

نکاحی درباره اینکه اتوبوس های مدرسه در کدام بخش فعال هستند شرح می دهد: در آیین نامه ای که در کشور ما مصوب شده است، از عنوان حمل ونقل دانش آموزی استفاده شده است و موضوع فقط سرویس صبح و ظهر مدارس نیست. در بین روز هم عموما مدارس اردوهایی را برگزار می نمایند و انتقال دانش آموزان به بعضی نقاط ازجمله فضاهای ورزشی، تفریحی و آموزشی را در برنامه دارند. این انتقال هم باید به وسیله ناوگان مناسب سازی شده و استاندارد انجام گردد. یعنی هم خودرو، هم راننده و هم خدمه ای که درحال ارائه سرویس به دانش آموزان هستند باید از صلاحیت لازم برخوردار بوده و آموزش های لازم را دیده باشند. برای آغاز کار، اتوبوس های مدرسه اغلب برای برگزاری این قبیل برنامه ها به مدارس و دانش آموزان خدمات ارائه می نمایند. ازجمله نقاطی که در گام نخست از این ظرفیت ایجادشده استفاده می نمایند شهرک ها هستند. مدیریت و اولویت بندی فعالیت این 30دستگاه اتوبوس اکنون با اداره کل آموزش و پرورش است و درخواست سفر از سوی آنها به شرکت اتوبوسرانی اعلام می گردد. بعلاوه 2جهت ویژه اتوبوس مدرسه نیز به صورت پایلوت فعال است. با توسعه فعالیت اتوبوس مدارس طی سال های آینده، جانمایی ایستگاه های ویژه اتوبوس مدارس هم در دستور کار قرار خواهد گرفت.