خبرنگاران توضیح طبخ و سِرو و صَرف در طریقت طعام در چهاردهمین سه نقطه - تور تایلند

عنوان طنز واژه ای است که طی یک قرن اخیر در ایران رایج شده و پیش از آن در ادبیات کلاسیک برای این نوع نوشتار از واژه های هزل و هجو استفاده می شد. اوج شعر طنز در قرن هفتم و هشتم و در شعر عبید زاکانی است و تاریخچه طنز نوین به مطبوعات دوره مشروطه می رسد. مطبوعات طنز در سال های اخیر فراز و فرودهای زیادی را طی نموده اند و نشریه گل آقا (1369 تا 1381) به مدیر مسئولی کیومرث صابر فومنی نقطه اوج این نشریات بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به شمار می آید.

امروز هم که مانند همواره میزان اخبار بد و ناگوار و در پی آن گزارش های پیگیری و مصاحبه های مرتبط با این اخبار کم نیست؛ انتشار مجله ای طنز که هر شماره به یک معضل اجتماعی آنهم با زبان طنز بپردازد جرئتی می خواهد هم از جهت تهیه محتوای مناسب، هم به دلیل کاهش تعداد خوانندگان مجلات و هم گرانی کاغذ که داستان پرغصه این روزهای اهالی نشر است.

سه نقطه مجله ای است برای خندندگان و خندانندگان، سه نقطه بنا دارد طنز را جدی ببیند و جدی بنویسد و در همه جا بخصوص جاهایی که ممکن است در پی کشف رگه ها و لایه های نادیده و ناشنیده طنز باشد...

در شماره 14 این مجله پرونده غذا به سه بخش تقسیم شده؛ بخش نخست شامل تأملاتی درباره ماهیت غذا و اصل غذاخوردن است، و آن لقمه جبرانی نوشته کورش علیانی، این بی هنر پیچ پیچ از پرستو صاحبی، گرسنگی ام هنوز آنجا بود نوشته مشخص ابطحی، آدمی خرس است یا پلیکان؟ از محمدحسین افخمی، چهار درشت نثار روح پزنده و خورنده نوشته افشار مقدم نوشته های بخش نخست پرونده غذا را تشکیل می دهند.

دسته دوم نوشته های پرونده به انواع و اقسام غذا و نحوه مواجهه آدم ها با غذا می پردازد. اِوری فود یا همه چیز درباره خوردن نوشته بلندی است از مریم حسن نژاد که درباره انواع غذاهای ایرانی از غذاهای برنجی تا غذاهای نانی، چند بزنگاه مهم در غذای ایرانی، نقد افسانه های رایج درباره غذا، تأملی در غذاهای وارداتی و... . کوفتت بشه به حق علی نوشته مریم نظام دوست درباره شوآف کردن با غذاست، هشتگ آب مغز ترند شده از رضا سعیدی ورنوس فادرانی درباره غذابازهای حرفه ای در شبکه های اجتماعی است، نپرس فقط بخور گریزی معناشناختی است به نام های عجیب منوی کافه ها و رستوران ها از مسعود میر، دانشجو بیدار است، از گوشت خر بیزار است از میلاد ملاعبدالوهاب توضیح و تفسیر غزلی از حافظ درباره غذاست.

نوشته های بخش سوم پرونده با مطلب یک وسیله یاری آموزشی از هادی مقدم دوست شروع می گردد که به تأمل درباره دلایل غذاخوردن پرداخته است. سید اکبر میرجعفری از تجربه های خود درباره حذف و اضافه های غریب در غذاها نوشته، احسان رضایی درباره حالات و عادات غذایی مشاهیر ادبیات گفته. مطلب علیرضا محمودی نیز مرثیه ای است برای کباب کوبیده.

سرانجام بخش پرونده غذا نیز پنج گنج سفره ایرانی به قلم محمد طلوعی است؛ کباب و آبگوشت و قیمه و قرمه سبزی و نیمرو پنج گنج سفره ایرانی اند که ذکرشان به تفصیل در این تک نگاری ها رفته.

اعلانات علی اکبر قاضی زاده و شکوه علفزار از رضا دباغی و زرد عمیق زهرا درمان از نوشته هایکرسی آزادنویسی سه نقطه اند.

تهرانشهر بخش ویژه سه نقطه برای شهر تهران است. در تهرانشهر شماره 14 احسان حسینی نسب در نوشته ای با عنوان آشوویتس، ته شهباز جنوبی از محله کودکی خود نوشته و محسن فرجی نیز در خانه های خوشبختی که از پنجره هایشان بوی خوراک می آید از نخستین مواجهه های خود با تهران گفته است. سعید مروتی در سلسله نوشته های خود درباره تصویر تهران در سینمای ایران به سراغ خداحافظ رفیق امیر نادری رفته. نوشته مریم حسن نژاد نیز درباره تفریحات ساده زندگی شهرنشینی در مرکز تهران است.

تاریخچه قدیمی ترین رستوران های تهران، اطلاعاتی که درباره غذاهای ایرانی نمی دانیم، آداب و عادات غذاخوردن ایرانی، آماری از رستوران رفتن ایرانیان و روایتی از کتاب آشپزی رزا منتظمی و نجف دریابندری مطالب بخش نیم خط شماره 14 سه نقطه اند.

در مطلب احسان رضایی با موضوع مختصری در باب حالات و عادات غذایی مشاهیر ادبیات می خوانیم:

اینجا که خودمانیم دروغ چرا تا اسم نویسنده و شاعر جماعت به میان می آید آدم ها یاد یک نفر نحیف ضعیف می افتند که پشت کوهی از کتاب ها با عینکی ته استکانی و دستی لرزان دارد تند و تند چیز می نویسد، شک نیست که در ایجاد این تصویر بد غذاییِ تعدادی از نویسندگان معروف نقش داشته، مثلاً خواهران برونته علاوه بر این که منزوی، رنگ پریده، مسلول، متنفر از عشق و عاشقی، مبتلا به بیماری آسپرگر و چندتایی مشکل پزشکی دیگر بودند از غذا هم به شدت رنج می بردند و علی الخصوص نوشته خواهر وسطی یعنی امیلی نویسنده بلندی های بادگیر در این زمینه صاحب سبک بوده و از بقیه کمتر غذا می خورده، یا فرانتس کافکا عادت داشت لقمه رو اول صد دویست باری بجود و بعد فرو بدهد.

کافکا در یک نامه خودش را باریک ترین شخصی که تا به امروز شناخته ام توصیف نموده بود که خب با آن وضع غذا خوردن انتظار دیگری هم نمیگردد داشت، کافکا در روزهای آخر عمرش داستان کوتاه هنرمند گرسنه را نوشت و به نظر می رسد خودش هم به دلیل غذا نخوردن ناشی از زخم گلویش مرده است. اما واقعیت این است که همه نویسندگان و هم وضعشان به این زاری نبوده است. در خصوص ویکتور هوگو معروف است که ایشان نصف یک گاو درسته را در یک نشست می خورد و بعد دیگر سه روز چیزی نمی خورد. فی الواقع جا نداشت بخورد وگرنه خودش بی میل نبود...

چهاردهمین شماره سه نقطه به مدیرمسئولی امید مهدی نژاد و سردبیری مرتضی کاردر و مدیریت هنری محمد صمدی، به قیمت 34 هزار تومان در کتابفروشی ها و دکه ها و فروشگاه های آنلاین عرضه شده است.