فرازمینی ها دنبال زمین می گردند اما نمی توانند آن را پیدا نمایند! - تور تایلند

یک تحقیق علمی تازه در پاسخ به چرایی نزدیک نشدن فرازمینی ها به زمین، این فرضیه را مطرح می نماید که شاید آن ها نمی توانند ساکنان زمین را پیدا نمایند.

کلودیو گریمالدی، پژوهشگر اکول پلی تکنیک فدرال لوزان سوئیس در مقاله تحقیقی خود، احتمال می دهد که زمین ممکن است در موقعیتی واقع شده است که یک نقطه کور برای امواج رادیویی و سایر علایم ارسالی از فرازمینی ها باشد.

یافته های این تحقیق علمی در نشریه معتبر دانشگاهی The Astronomical Journal منتشر شده است.

در جست وجوی حیات بیگانه

جست وجوی زیست فرازمینی، به ویژه جست وجو برای هوش فرازمینی (اس ئی تی آی)، موضوعی است که در خط مقدم مطلعی عمومی در خصوص فضا واقع شده است و به داستان های اشیای ناشناس پرنده (یوفو) یا همان بشقاب پرنده ها بازمی شود.

بسیاری از دانشمندان به این گزارش ها با علاقه نگریسته بودند و تصور می کردند که احتمالاً حیات بیگانه وجود دارد. اما در مقابل، انریکو فرمی، فیزیکدان آمریکایی-ایتالیایی این سؤال را مطرح نمود که فرازمینی ها کجا هستند؟

پارادوکس فرمی که به وسیله انریکو فرمی مطرح شده، اساساً بر این استدلال راسخ است که اگر تمدن های فرازمینی وجود دارند، چرا تا به امروز نتوانسته اند زمین را پیدا نمایند یا دست کم شواهدی قطعی از خود بر جای بگذارند.

تا به امروز چندین پاسخ فرضی برای این موضوع ارائه شده است. فرضیه باغ وحش بر این استدلال راسخ است که فرازمینی ها از وجود زمین مطلع هستند، اما از تماس با ما تا زمانی که پیشرفته تلقی شویم، خودداری می نمایند.

فرضیه دیگر، فرضیه جنگل تاریک است که این فرض را مطرح می نماید که تمام تمدن های فرازمینی انزواگرا و پارانوئید هستند و تمدن های پیشرفته دیگر را به عنوان یک تهدید می بینند و بنابراین از دیگران پنهان می مانند.

اینک گریمالدی در پژوهش تازه خود این پاسخ فرضی را مطرح نموده است که شاید امواج رادیویی فرازمینی ها هنوز به زمین نرسیده اند.

او در پژوهش خود بر این نکته تأکید دارد که بشریت در 60 سال گذشته با ارسال امواج رادیویی به فضا فقط در پی فرازمینی ها بوده است.

با این حال، همه کوشش ها برای یافتن امواج رادیویی فرازمینی ها تا به امروز نتایج قابل توجهی به همراه نداشته است. سیگنال واو در سال 1977 هم که توجه زیادی را به خود جلب کرد برای یک بار بوده و دیگر تکرار نشده است.

گریمالدی در خصوص چرایی عدم دریافت امواج رادیویی از طرف فرازمینی ها بر این نظر است که به علت احتمال وجود نابرابری در حوزه فناوری در کهکشان، این امواج بسیار نادر باشند. او سپس امواج رادیویی فرازمینی ها در کهکشان راه شیری را از نظر فرکانس با انهدام انفجاری یک ستاره موسوم به ابرنواختر مقایسه می نماید.

بنابراین به علت نادر بودن آن ها، ممکن است بین 60 تا 2 هزار سال طول بکشند تا امواج رادیویی به زمین برسند. به عبارت دیگر، امواج رادیویی فرازمینی ها ممکن است در نهایت به ما برسند، اما در حال حاضر، این امکان وجود دارد که برای مدت بسیار طولانی چشم انتظار بمانیم.

البته ممکن است شرایط در نهایت تغییر کند. در حالی که بشر ممکن است سیگنال های زیادی را عمداً به فضا ارسال نکند اما زمین امواج رادیویی زیادی را ناخواسته منتشر می نماید.

پژوهش تازه به این موضوع اشاره دارد که زمین اساساً یک منبع غیرعادی انتشار امواج رادیویی است و با پیشرفت فناوری ها به ویژه فناوری تلفن همراه و تغییر به سمت نسل پنجم شبکه تلفن همراه (5G)، این سیگنال ها حتی واضح تر می شوند و این امکان را از نظر تئوری برای فرازمینی ها فراهم می نماید که ما را پیدا نمایند.

گریمالدی بر این نظر است که مشکل بزرگ این نیست که ما به جستجوی حیات بیگانه ادامه می دهیم، بلکه سرنخی نداریم که در سراسر پهنه کیهان به کجا نگاه کنیم.

به همین علت، به جای اختصاص تلسکوپ ها و مأموریت های خاص برای یافتن موجودات فضایی، شاید بهتر باشد جست وجو برای هوش فرازمینی را با استفاده از روش ها و اصل های فیزیک موسوم به اخترفیزیک ادامه دهیم.

227227