معرفی بادام تلخ و خواص درمانی آن - تور تایلند

نویسنده: صمصام صانعی

نام علمی: Amygdalus Communis L. var amara (DC.) focke، نام فرانسه Amandier amer و نام انگلیسی آن Bitter almond tree می باشد. نام های دیگر میوه آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی بادام تلخ و لوزالمّر نامیده شده است.

تیره گیاه:

گل سرخ Rosaceae

نوع گیاه:

درخت

مشخصات ظاهری:

درختی است به ارتفاع حدود 7 متر گاهی موارد بیشتر و قدیمی با ریشه عمودی و قوی، شاخه های آن خاکستری رنگ، کوتاه و متعدد و شاخه چه های درخت ابتدا به رنگ سبز و پس از تکامل یافتن مایل به قرمز یا قهوه ای می شوند. به علت سمّی بودن مغز بادام تلخ استفاده خودسرانه از آن ممنوع و زیاده روی در مصرف آن مرگ آور است. برگ های آن بیضوی، سرنیزه ای، نوکدار، تقریباً گرد، چرمی شکل و دندانه دار و گل های آن درشت، سفید و مایل به قرمزی می باشند. میوه اش پس از ریختن گل ها به صورت شفت و بیضوی ظاهر شده که قشر خارجی آن را گوشتی سبز و کرکدار تشکیل می دهد و پس از رسیدن میوه زیر پوست کرکدار، بادام با پوست سختی وجود دارد که محتوای آن یک مغز نوک تیز و پوستدار می باشد که به آن مغز بادام می گویند.

طبیعت مغز بادام:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

اغلب در نواحی معتدل کشورهای آسیایی و در ایران تقریباً در بیشتر منطقه ها کاشته می گردد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در مغز بادام تلخ:

گلوکزید مولد اسید سیانیدریک، روغن ثابت و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

مغز بادام

نحوه مصرف:

طبق دستور پزشک

خواص درمانی:

برای نفس تنگی، آسم، یبوست، قولنج، سرفه، ورم ریه و درد کلیه مفید می باشد. در استعمال خارجی استفاده از پودر مغز بادام تلخ با اضافه کردن آب به آن به صورت ضماد، مسکن دردهای عصبی، سردردهای یکطرفه و دردهای روماتیسمی می باشد. پودر شده مغز بادام تلخ به صورتی که از الک خارج شده باشد و مقداری آب ولرم به آن اضافه گردد به صورت صابون برای اشخاص مبتلا به اگزما مفید و برطرف کننده لکه های جلدی، کک مک و برطرف کننده بوی بد پا و زیر بغل می باشد.

بیشتر بخوانید:مصارف روغن بادام تلخ

تذکر:

به علت سمّی بودن مغز بادام تلخ استفاده خودسرانه از آن ممنوع و زیاده روی در مصرف آن مرگ آور است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون