لوتوس این بار به شرق نمی رود - تور تایلند

جام زیبا و منحصر به فردی که دوست داریم لمس اش کنیم

محمد قراگزلو ، کنفدراسیون فوتبال آسیا هر چیزی که نداشته باشد برای تورنمنت هایش جام های فوق العاده زیبا و منحصر بفردی طراحی نموده و از این حیث به تورنمنت هایش جلوه ای تازه بخشیده و وجاهت خریده است.همه ما اهالی فوتبال در ایران به برنامه ریزی های اشتباه و کج سلیقگی های مدیران این کنفدراسیون طی تمام سال های گذشته گلایه داشته ایم و حتی برخی انتقادهایمان تند و کوبنده بوده اما باید از اتفاق های خوب فوتبالی در قاره خودمان هم بگوئیم .

جام قهرمانی لیگ قهرمانان یک کاپ استنایی است.با آن پیچیدگی های نوازشگر و حلقه ای که محتوایش را در برگرفته.حتی جام قهرمانی ای اف سی کاپ هم زیباست.چیزی شبیه به چراغ علاءالدین که نگاه کردن به آن شما را به قصه های کهن پرتاب می نماید.

از زیبایی های بصری جام ملتها و اتفاقاتی که قرار است در امارات رقم بخورد نگفته ایم.از زیبایی های دلفریب یک جام که از روز رونمایی کاری نموده تا هروز بالا رفتنش به دست کاپیتان تیم خودمان و عکس هایی که از آن ثبت می شود را با شیرینی خاصی هر روز و هر روز مزمزه کنیم.

تقریبا هشت ماه قبل بود که چشم مان به جمال این جام زیبا روشن شد.روزی که شیخ سلمان آن دکمه قرمز رنگ بزرگ را فشار داد یک دشداشه پوش نام آشنا جام را داخل سالن آورد.آن شب هیچ کس حواسش به ظهیر بخیت ستاره سابق تیم ملی امارات و سوابقش در جام ملتها نبود و هر فلاشی که می خورد جام را هدف گرفته بود.

جامی که چند برابر برادر قبلی اش قد کشیده و زیبایی هایش منحصر به فردتر و دلفریب تر به نظر می رسید.اول کار که خوب نگاهش می کردی المان های شرقی را در آن می دیدی.همان هایی که حس می کنیم ای ف اسی به سمت شان غش نموده و با برنامه ریزی های دلخواه آنها کاری می نماید هر سال قهرمان آسیا در رده باشگاهی یا ژاپن باشد یا کره ای.در سطح ملی هم اگر چشم بادامی ها قهرمان نشدند استرالیا قهرمان خوبی است تا پهناور بودن قاره را نشان دهد.

جام 72 سانتیمتری در نگاه اول شما را یاد افسانه سه برادر می اندازد.یاد دانایی و ذکاوت لیوبی،خشم و شور شانگفی و آرامش گوان یو.با نگاه کردن به این جام احتمالا یاد سائوسائو و خباثت هایش می افتید و جنگجویانی که پرچم ها و زره هایشان بی شباهت به این جام زیبا نبود.اما نه صبر کنید.مشخصات این جام و نمادی که از آن برگرفته شده شما را به سوی غرب روانه می نماید.به گلبرگ هر سوی این جام نگاه کنید.می گویند هر کدام نماد پنج منطقه فوتبال در آسیاست و از چراغ لوتوس گرفته شده.اسمی که شما را به سوی جستجویی تازه راهنمایی می نماید و نتیجه رضایت مان را جلب خواهد نمود: در قرن 8 ق.م لوتوس از مصر به فینیقیه و از آنجا به بین النهرین و ایران انتقال یافت. الهه های فینیقی در دست شان گل نیلوفر را به عنوان نمادی از بخشیده شدن قدرت به آنها دارند. این گل در مصر باستان و بخش های مهمی از آسیا پرستش می شد.تقدس گل لوتوس به محیط آبزی آن برمی شود که آب نماد باستانی اقیانوسی قدیمی بود که دنیا از آن ایجاد شد و لوتوس بر روی آن شناور می شود که نمادی از باروری است از زمانی که لوتوس هنگام بالا آمد خورشید باز می شود و هنگام غروب آن بسته می شود، به نظر شکل آن شبیه به خورشید می شود ... در ایران باستان نخستین بار ردپای گل نیلوفر آبی به صورت نمادین در هنر ایلامی دیده می شود.از یک کاشی لعاب دار مربوط به هزاره دوم ق.م دارای نقش گل رز 12 برگ دیده می شود که بسیار شبیه فیگور گل نیلوفر آبی در دوره هخامنشی می باشد... سمبل گل نیلوفر آبی به وسیله ایران به هند و آیین بودا راه یافت... این نماد از مصر برمی خیزد و به وسیله بین النهرین به ایران و بعد به هند و سپس به چین راه می یابد و نمادی از تبادلات فرهنگی و حتی تبادلات ایمانی و اعتقادی مردمان باستان می شود. منبع: انسان شناسی و فرهنگ

این جام زیبا در لندن به دست یک هنرمند به دنیا آمد وسفری 25 هزار کیلومتری در قاره کهن داشت تا به امارات برشود. البته که این جام در شیخ نشین خلیج فارس باقی نخواهد ماند. یادمان افتاد لوتوس از غرب به شرق رفته اما این بار قرار نیست خبری از سفر چند هزار کلیومتری به خاور دور باشد.این ستاره همین جا در غرب می ماند.چقدر دوست داریم لمسش کنیم این نیلوفر آبی را.