بازار داغ مبلمان لوکس همزمان با رکود مالی - تور تایلند

به گزارش دنیای اقتصاد، کاهش قدرت خرید مردم تنها یک طرف سکه است و افزایش 5 برابری قیمت مواد اولیه و حتی کمبود در بازار باعث شده این بازار منحصر به فراورینمایندگان و مصرف نمایندگان خاصی باشد. مصرف نمایندگانی که مبل 200 میلیونی را نه از روی نیاز، بلکه صرفا به سبب رنگش می خرند.

کاهش فروش 80درصدی

بعد از ظهر پنج شنبه اول آبان، بازار مبل ایران، خیابان یافت آباد شرقی. جایی که پاساژ ها و مغازه های زیرزمینی فروش مبل دو طرف خیابان صف کشیده اند. اینجا کمی شلوغ است، مردم از زیرزمین ها و مغازه ها بیرون می آیند و پس از مکثی در مقابل فروشگاهی دیگر به داخل آن می فرایند.

یکی از فروشندگان این خیابان می گوید نسبت به پارسال 80 درصد کاهش فروش داشته است آن هم در حالی که قیمت اجناس بیشتر از 100 درصد از ابتدای سال بالا رفته است: خریدوفروش آنچنانی نیست. امروز پنج شنبه است و باید اینجا غلغله می بود، اما معمولی است. مردم هم صرفا قیمت می پرسند و از 10 مشتری شاید یکی خرید کند. سبحانی می گوید شاهد تعطیلی کارگاه همکارانش بوده است: مشتری های ما قشر متوسط و ضعیف هستند. دقیقا قشری که بیشترین فشار روی آنان است.

مبل 20 میلیون تومانی در عرض سه ماه به 50 میلیون تومان رسید. آن هم در حالی که جیب مردم در خالی ترین حالت ممکن به سر می برد. الان در بازار مبل زیر 10 میلیون تومان نداریم. اما پاساژ خلیج فارس خلوت تر است. به سختی می توان کسی را پیدا کرد که برای خرید آمده باشد. راهرو ها خلوت است و در برخی از مغازه ها تک وتوک مشتری به چشم می خورد که آن ها هم فقط قیمت می نمایند.

جوادی یکی از فروشندگان این پاساژ می گوید نسبت به سال گذشته بالای 70 درصد کاهش درآمد داشته است: شرایط برای مردم سخت شده. مبل هم وسیله ای است که از وسایل مصرفی مردم است و قیمتش هم روزبه روز بالا می رود. مشتری داشتم ماه گذشته برای خرید مبل آمد و، چون قیمت ها بالا بود نخرید. هفته گذشته دوباره برگشت برای خرید و از اینکه قیمت ها بالاتر رفته بود تعجب کرد. مبلی که آن بنده خدا 25 میلیون تومان قیمت نموده بود در عرض یک ماه رسید به 40 میلیون تومان. هیچ کس نمی تواند این مقدار افزایش قیمت را بپذیرد. با ضرر خرید کرد و رفت.

جوادی که بالای 15سال در این حرفه فعالیت می نماید درباره افزایش قیمت مبل می گوید: قیمت ها واقعا منطقی نیست. مشتری های من یا قشر متوسط رو به بالا هستند یا قشر مرفه و پولدار. متاسفانه مشتری های متوسط را از دست داده ام، مشتری هایی که حداقل 60 درصد از دخل من را تشکیل می دادند. این در حالی است که اجناس این فروشنده در داخل کشور فراوری می شوند و وارداتی نیستند: اما تمام مواد اولیه وارداتی است. از پارچه مبل که از ترکیه می آید بگیر تا چوب که مثلا از گرجستان وارد می شود. البته قیمت ها بالاتر از تاثیر دلار 30 هزار تومانی در بازار است. غیرمنطقی است.

الان شرایط به گونه ای شده که حتی مواد اولیه ای مثل اسفنج هم به سختی پیدا می شود. فروشنده دیگری در همین پاساژ حرف های جوادی را تایید می نماید: ما خودمان فراورینماینده ایم و مواد اولیه نیست، مخصوصا اسفنج. اگر هم پیدا بشود بسیار گران است. همین الان قیمت تمام شده مبل آنقدر بالا رفته که بازار نمی تواند جوابگو باشد چراکه مردم پول ندارند، دیگر جا ندارد که گران تر شود. او نسبت به سال گذشته 70 درصد کاهش فروش داشته است: قیمت اجناس هم نسبت به پارسال 70 درصد و نسبت به ابتدای سال 40 درصد گران تر شده است.

به پاساژ شماره 3 بازار مبل ایران می رویم. می توان از پشت شیشه هایی که فروشگاه ها را دیوار نموده اند داخل آن ها را دید؛ خبری از مشتری نیست. انواع مبل و میز با سلیقه های عالی کنار هم چیده شده اند، اما خریداری از بین آن ها رد نمی شود، تنها فروشندگان، هرکدام گوشه ای روی یکی از مبل ها نشسته اند و صفحه گوشی را بالا و پایین می نمایند. اما این تنها ظاهر ماجراست.

مشاهدات میدانی نشان می دهد فروش فروشگاه هایی که جنس برند یا گران می فروشند تغییر ننموده است. بهرامی یکی از فروشندگان این پاساژ می گوید کرونا تاثیر چندانی روی فروش او نگذاشته است، تنها نوسانات ارز کمی فروش او را دستخوش تغییر نموده است: قیمت برای مشتری های من مهم نیست.

این فروشنده در حالی تغییر چندانی در دخل نداشته که قیمت اجناسش تنها از ابتدای سال 100 درصد گران تر شده است: کار ما فراوری داخل است منتها از بهترین مواد اولیه وارداتی استفاده می کنیم. او انگشت اشاره اش را به سمت یک کاناپه می گیرد: قیمت این کاناپه فروردین ماه 20 میلیون تومان بود و الان رسیده به 45 میلیون. ولی برای مشتری من مهم نیست چراکه درآمد او هم افزایش یافته است.

فروشنده دیگری در این ساختمان حرف های او را تایید می نماید. محسنی که مردی میانسال با ریش و مویی تنک و مشکی و تنی لاغر است به نکته جالبی اشاره می نماید: چرا قیمت جنس من بالا می رود؟ چون ارز گران است و مواد اولیه هم گران. قبلا هم که ارز پایین تر بود قشر متوسط تنها 10 درصد از مشتری های من را تشکیل می داد چراکه درهرصورت این قشر توان خرید جنس من را ندارد. حالا دلار 10 هزار تومان باشد یا 30 هزار تومان. مشتری من با دلار 30 هزار تومانی پولدارتر می شود، نه فقیرتر چراکه همان واردنماینده یا تاجر مشتری من است.

محسنی به مبل شکلاتی رنگی اشاره می نماید: قیمت این مبل فروردین 168 میلیون تومان بود الان رسیده به 218 میلیون تومان. یکی از مشتری های ثابتم برای خرید تخت آمده بود و وقتی دید جنس جدید آوردم تصمیم گرفت مبل خانه اش را هم عوض کند. همراه با تخت مبل 200 میلیونی هم خرید.

این فروشنده درباره خلوتی پاساژ می گوید: مشتری اینجا نه زیاد می شود و نه زیاد می ماند! ما حتی کسانی را داریم که مبل سفارش می دهند، اینکه از چه پارچه ای استفاده شود و چه طرحی داشته باشد. این مبل ها بالای 150 میلیون تومان تمام می شود. مشاهدات میدانی نشان می دهد که پولدار ها پولدارتر شدند و بیشتر خرید می نمایند، در حالی که قشر متوسط و ضعیف تقریبا از بازار مبلمان حذف شدند.