بنای یادبود جنگ در ملبورن، عکس - تور تایلند

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

با وجود بحران های اقتصادی، حجم بیکاری و مسائل اقتصادی؛ در یک گردهمایی عمومی توسط شهردار ملبورن در 4 اوت سال 1921، برای این مقوله تصمیمی گرفته شد و دولت در شورای شهر ملبورن برای این منظور بودجه زیادی را فراهم کرد. همچنین یاری های مردمی فراوانی نیز برای ادای دین به آن سربازان از دست رفته گردآوری شد.

در نتیجه حمایت های خدمت گزاران، در ماه اوت سال 1926 پول کافی برای این پروژه جمع آوری شد و بعد از می سال 1927، مناقصه ای برای انتخاب طرح برگزار گشت. بچه ها مدرسه ای ویکتوریا با کوشش های فوق العاده خود به تنهایی بیش از 18,000 دلار برای این امر جمع آوری کردند که یاری های ارزشمندشان در تندیسی در اضلاع غربی و شرقی یادمان با تصویر پرهیزکارانی به نماد قربانی، وطن پرستی، عدالت و خیرخواهی جاودانه شد.

ساخت این زیارتگاه تا سال 1934 به طول انجامیده و در روز یادبود همان سال در حضور 300,000 نفر از مردم شهر بالاخره رونمایی شد. در نتیجه جنگ جهانی دوم، متولیان این زیارتگاه سعی کردند تا یاری های عظیم مردم ویکتوریا در سال های گذشته را برای گرامیداشت قربانیان جنگ اخیر نیز به همان ترتیب و در راهی که به هر دوی آن جنگ ها مرتبط باشد جبران نمایند.

به همین دلیل، محوطه جلوی زیارتگاه، با مقبره سربازان گمنام، سه میله پرچم و شعله جاویدان طراحی گشته و توسط ملکه الیزابت دوم در 28 فوریه سال 1954 با روشن کردن شعله جاویدان در حضور جمعیت زیاد مردم به آن عزیزان اهدا شد.

یکی از نکات جالب توجهی که درباره این مقبره وجود دارد، پرتو نوری است که درست در ساعت 11 صبح 11 نوامبر هر سال بر روی کلمه عشق روی یکی از سنگ ها می تابد تا ساعت و روز آتش بس جنگ جهانی اول را نشان دهد. تندیس های نمادین چهار طرف این زیارتگاه که توسط پل مونت فورد (Paul Montford) خلق شدند، برگرفته از تأثیرات یونانی و آشوری بوده و در ابتدا به خاطر فقدان الگوها و عناصر مسیحی مورد انتقاد واقع شدند.

یک در مخفی زیر چمن های شیب شرقی زیارتگاه در نظر گرفته شده است. این در با عرض سه متر، برای پروژه گالری ها و جا به جایی اقلام مورد نظر ساخته شد. موارد عظیم بدون دخالت ورودی های زیارتگاه از این طریق به راحتی انتقال پیدا می نمایند. در زیر در مخفی اتاقکی وجود دارد که به عنوان انباری مورد استفاده قرار می گیرد.

شاخه رز ماری که گاهی در روز یادبود روی یقه کت ها وصل می گردد، به اعتقاد گذشتگان نمادی از یادآوری بوده و باعث تقویت حافظه نیز می گردد. این گیاه همچنین برای مردم استرالیا اهمیت ویژه ای دارد زیرا به صورت خودرو در دامنه های شبه جزیره گالیپولی (Gallipoli) می روید.