داستان یک بوی مشکوک

به گزارش تور تایلند، روزنامه اعتماد: تهرانی ها می خواستند هفدهمین روز آذر را نفس بکشند و از تمیزی هوای بارانی نهایت بهره را ببرند، اما صبح بویی که هنوز نمی دانند چیست و از کجا برمی خیزد به ریه های شان امان نداد و مشام شان را تلخ کرد؛ درست همان روزی که پیروز حناچی به مناسبت یکساله شدن شهردارشدنش در برنامه تلویزیونی نگاه یک حاضر شده بود و مجبور شد بخشی از وقتش را به بوی نامطبوع تهران اختصاص دهد.

داستان یک بوی مشکوک

ماجرا، اما به یک سال قبل بازمی گردد. هنوز دی به نیمه نرسیده بود که بویی نامطبوع تهرانی ها را متوجه خود کرد. شایعه های زیادی دست به دست شدند. از ترکیدگی فاضلاب ساختمان پلاسکو گرفته تا به میان آمدن پای آراد کوه و دفن زباله در تهران. یکی دیگر هم تزریق ماده شیمیایی مرکاپتان به گاز شهری را عامل آن دانست. کار به آنجا رسید که 10 بهمن 1397 انوشیروان محسنی بندپی استاندار تهران از اختصاص بودجه 70 میلیاردتومانی برای شناسایی بوی بدی که تهران را درنوردیده بود اطلاع داد و گفت 35 میلیارد آن تخصیص داده شده است. پارسال کاربران در شبکه های اجتماعی از جمله توییتر هم این موضوع را به دقت رصد کردند و با هشتگ هایی، چون بوی-مرموز، بوی-نامطبوع، بوی-بد و بوی-تهران دیدگاه های خود را منعکس کردند.

وقتی دوباره در آذر سال جاری سر و کله بوی نامطبوع در تهران پیدا شد طنز و مزاح هم به شایعات افزوده شد تا آنجا که محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران به شوخی گفت: گندی زدیم، بوش دراومده. حالا بوی بدتهران عادی تر از پارسال شده است و گویی حضورش برای شهروندان آشناتر شده باشد کمتر نسبت به آن حساس هستند. شاید اگر به جای این شایعه پردازی ها و اظهارنظر ها یا حتی تشکیل کمیته های مختلف موضوع را به تخیل فیلمسازان سپرده بودند یک فیلم اکشن و جذاب می شد ساخت که بر اثر دفن انواع و اقسام زباله های بیمارستانی و شهری در آرادکوه موجودی تغییر ژنتیک یافته از دل آن کوه بیرون آمده و به تهرانی ها حمله نموده است. آن وقت شاید موضوع شکل دیگری به خود می گرفت.

شهردار و همنوایی بو با فاضلاب

وقتی 10 آذر سال جاری دوباره سر و کله بوی نامطبوع در تهران پیدا شد بار دیگر بحث های سال گذشته هم در خاطره ها مرور شد. جالب ترین بخش مرور خاطره های آنچه سال گذشته از اظهارنظر ها به جا گذاشته بود این پرسش بود که با کدام دستگاه و وسیله تعیین بو را ردیابی و آنالیز می نمایند. همان زمان سازمان حفاظت محیط زیست تاکید نموده بود که هیچ وسیله ای برای شناسایی و آنالیز بو در کشور وجود ندارد. با این حال سال جاری نیز ابتدا ماموران آتش نشانی موظف شدند دنبال بو بگردند.

سازمان مدیریت بحران هم در این مواقع حضور دارد. پرونده بو در مدیریت شهری تاکنون روی میز دو نفر قرار گرفته است؛ صدرالدین علیپور رییس مرکز مدیریت محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در سال 1397 و اینک شینا انصاری مدیری که جایگزین او شده است. مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران گفت: متعاقب این شکایت ها گروه هایی از سوی اداره کل محیط زیست شهرداری تهران برای پیگیری موضوع و همچنین تعیین شدن منشا بو، مسوولیت پیدا کردند. انصاری با بیان اینکه انتشار این بو در مناطق 17، 13، 2، 6، 9، 10 و 11 گزارش شده است، گفت: در حال حاضر مشغول آنالیز علت انتشار این بو و پیدا کردن منشا آن هستیم و به محض تعیین شدن علت آن به شهروندان در خصوص آن اطلاعات خواهیم داد.

او در این باره گفت: گروه های اعزامی با خود دستگاه هایی برای جمع آوری آثار بو به محل های انتشار بوی نامطبوع برده اند، اما عموما به دلیل فرار بودند. بو و وزش باد، جمع آوری آثار بو کار سخت و تا حدودی ناممکن است. با این حال شامگاه 16 آذر پیروز حناچی که در برنامه ای تلویزیونی حضور پیدا نموده بود درباره بوی نامطبوع تهران گفت: به وسیله تماس مردمی با سامانه 137 انتشار بوی نامطبوع در مناطق 2، 4، 6، 10، 11 و 13 ثبت شد و گزینه های مختلفی در خصوص منشا این بو احصا شد؛ به گونه ای که در آن روز باد جنوبی در تهران وزید و ممکن است بوی منطقه آرادکوه و حوالی فرودگاه امام خمینی را به تهران آورده باشد. آنالیز ها نشان داد که جهت باد با شبکه فاضلاب تهران منطبق بوده که ما این اطلاعات را به ستاد بحران داده ایم و در حال آنالیز هستند.

هنوز فرضیه های قبلی پابرجاست؟

به نظر می رسد هنوز فرضیه هایی که پارسال در خصوص بوی نامطبوع تهران مطرح و درباره آن ها گزارش نوشته شده بود به قوت خود باقیست. برای نمونه استاندار تهران در خصوص بوی نامطبوع منتشر شده در تهران گفته بود: پژوهش ها نشان می دهد در منطقه یافت آباد SO2 نسبت به سایر مناطق افزایش داشته که این مورد نشان می دهد ترکیب این بو از سولفور است. انوشیروان محسنی بندپی همچنین گفته بود: بوی نامطبوع حدفاصل مرقد امام خمینی تا فرودگاه امام خمینی (ره) به دلیل این است که در بخش شمالی این اتوبان کشتارگاه ها و گاوداری ها وجود دارند که پساب آن ها وارد محیط زیست می گردد.

7 بهمن پارسال نیز صدرالدین علیپور رییس وقت مرکز مدیریت محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در جلسه ای با اعضای کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر و مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران که به آنالیز منشا انتشار بوی نامطبوع در تهران اختصاص داشت، گفته بود: بنا بر گزارشات، بوی نامطبوع تهران شبیه به بوی زباله های در حال سوخت یا بوی گاز آمونیاک و گاز مرکاپتان توصیف شده است.

ما بین ساعات 16 الی 17 دوازدهم دی ماه شوک محسوسی در دیتا های خود مشاهده کردیم همچنین از ساعت 15 افزایش میزان غلظت SO2 را داشتیم علاوه بر این در این ساعات غلظت PM5/2 نیز بالا رفت، ما براساس این دیتا ها و دیتا های دیگر به آنالیز علت و منشا انتشار بوی نامطبوع در تهران پرداختیم. گرچه باید باز هم صبر کنیم و ببینیم سازمان مدیریت بحران آنچه حناچی به عنوان اطلاعات تجربه اخیر را به آن ها داده چگونه تحلیل می نمایند، اما شاید بد نباشد گوشه چشمی به فراوری روزانه 9 هزارتن زباله در تهران داشته باشیم که راهی جز آرادکوه ندارد.

ولی نباید غافل شویم که ما سیستم قابل توجهی برای ردیابی و آنالیز بو هم نداریم. سید آرش حسینی میلانی عضو شورای شهر تهران این نکته را 16 دی 1397 در مصاحبه با روزنامه اعتماد تاکید نموده بود: دستگاهی که بتواند بو را شناسایی کند در کشور نداریم و صرفا در این مدت نیرو اعزام شده تا موضوع آنالیز گردد.

منبع: برترین ها
انتشار: 4 بهمن 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: tour-thailand.ir شناسه مطلب: 83

به "داستان یک بوی مشکوک" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "داستان یک بوی مشکوک"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید